Historia diablo2

Misza

Od zamierzchłych czasów, siły Porządku i Chaosu toczyły odwieczną wojnę: Wielki Konflikt, której zwycięzca powstanie z apokaliptycznych popiołów Armageddonu, by zapanować nad wszelkimi stworzonymi istnieniami. Do tego czasu aniołowie z Najwyższych Niebios muszą poddawać się czysto wojskowej dyscyplinie. Wojownicy Serafinów uderzają we wrogów Porządku za pomocą mieczy nasyconych prawym gniewem i sprawiedliwością, wierzą, że jedynie absolutna dyscyplina może całkowicie przywrócić porządek w miliardach światów. W przeciwnieństwie do nich demoniczni mieszkańcy Płonących Piekieł utrzymują, że chaos jest prawdziwą naturą wszechrzeczy.

Bitwy Wielkiego Konfliktu toczą się stale w czasie i przestrzeni, często naruszając i naszą rzeczywistość. Od Kryształowego Łuku leżącego w sercu Najwyższych Niebios do tajemnej Kuźni Świata Podziemi, wojownicy tych odwiecznych królestw walczą tam, gdzie rzucą ich wiry tego ponadczasowego konfliktu. Legendarne czyny ich bohaterów przekraczają granice różnych światów.

..:: AKT I - WOJNA GRZESZNYCH ::..

Przeniesienie Wielkiego Konfliktu do świata śmiertelnych jest znane jako Wojna Grzesznych. Aniołowie i Demony, żywiąc do siebie śmiertelną urazę, próbowali za pomocą tajemnych sztuk zachęcić ludzi do opowiedzenia się po ich stronie. Po pewnym czasie, siły Ciemności odkryły, że śmiertelnicy znacznie bardziej odpowiadają na brutalną siłę niż na łagodną perswazję i zaczęły terroryzować ludzkość, by ją sobie podporządkować. Aniołowie walczyli, by chronić ludzi przed ich demonicznymi oprawcami, lecz ich rygorystyczne metody i surowe kary zbyt często powodowały, że ci, których chcieli chronić, odwracali się od nich.

..:: AKT II - WŁADCY PIEKŁA ::..

"Siedem jest cyfrą mocy Piekieł i Siedem jest liczbą
Wielkich Wcieleń Zła"

Duriel, Pan Bólu

Andariel, Pani Cierpienia

Belial, Pan Kłamstwa

Azmodan, Pan Grzechu

Oto prawdziwe imiona Słabszych Wielkich Wcieleń Zła. Od wieków każde z nich rządzi własnym dziedzictwem leżącym głęboko w Płonących Piekłach i poszukuje sposobu przejęcia absolutnej władzy nad resztą piekielnego rodzeństwa. O ile Czworo Słabszych ciągle rywalizuje o kontrolę sił, które istnieją w ich królestwach, o tyle Troje Wielkich posiada całkowitą władzę nad całym Piekłem.

Diablo, Pan Terroru

Mefisto, Pan Nienawiści

Baal, Pan Zniszczenia

Oto Trzy Wielkie Wcielenia Zła, mroczny triumwirat, który równo dzieli się swoją mocą. Trzej Bracia rządzą Czworgiem Słabszych za pomocą brutalnej siły i złośliwego sprytu. Ponieważ są najsilniejszymi i najstarszymi wcieleniami Zła, odpowiadają za liczne zwycięstwa nad armiami światła. Chociaż nigdy nie zdobyli wyraźnej przewagi nad Najwyższymi Niebiosami, wzbudzają oni wystarczającą grozę u swoich wrogów.

..:: AKT III - WOJNA DEMONÓW ::..

Słabsze Wcielenia Zla wykorzystując zaangażowanie Mrocznej Trójcy w Wojnę Grzesznych, wystąpiły przeciwko swoim Władcom. W Piekle rozgożała wojna Demonów, z której zwycięsko wyszli Azmodan i Belial, przywódcy separatystów. Diablo, Baal i Mefisto zostali wygnani do świata śmiertelników, gdzie według Azmodana mieli pozostać na zawsze... W Piekle zapanowała nowa era, dwaj Władcy opracowali plan, który miał zakończyć Wojnę Grzesznych i doprowadzić do ostatecznego zwycięstwa w Wielkim Konflikcie, do Armageddonu. Lecz Azmodan i Belial zaczęli sprzeczać się, który z nich posiada większy autorytet. Pakt, który zawarli, rozsypał się w pył, zaś dwaj panowie demonów zwrócili przeciwko sobie swoje armie. Legiony piekielne, które pozostały przy życiu, w wyniku rewolucji zostały podzielone przez swoich panów wysyłających je na krwawą wojnę domową, która trwa po dziś dzień...

..:: AKT IV - HISTORIA TROJGA ::..

Mroczni zesłancy, Diablo, Baal i Mefisto, siali grozę i zniszczenie w świecie śmiertelników. Z pomocą ludziom przyszedł potężny wysłaniec Niebios Archanioł Tyrael, który zjednoczył skłócone klany magów w jedność - Bractwo Horadrimów i wręczył im potężną broń przeciw Chaosowi - Kamienie Dusz, w których można uwięzić każdą duszę, nawet potężnego Demona.

Diablo

..:: ROZDZIAŁ 1 - UWIEZIENIE DIABLO ::..

Horadrimowie podzielili się na trzy grupy. Jedna podążała w ślad za terrorem i anarchią, jaka rozprzestrzeniała się po zachodnich ziemiach, w poszukiwaniu Diablo. Po wielkiej bitwie, w której straciło życie wielu dzielnych ludzi, grupa Horadrimów kierowana przez Wielebnego Jereda Caina zdołała wreszcie pojmać Pana Terroru i uwięzić w Kamieniu Dusz. Mnisi zabrali przeklęty kamień do Khanduras, gdzie pogrzebali go w odosobnionej grocie przy rzece Talsande. Nad tą grotą Horadrim wybudowali wielki Klasztor, z którego mogli strzec jego bezpieczeństwa. W trakcie przemijających stuleci pod klasztorem wybudowano sieć katakumb, by znalazły w nich ostateczny spokój pozostałości męczenników Porządku.

..:: ROZDZIAŁ 2 - SZALENSTWO KRÓLA LEORICA ::..

Wiele lat po tym, jak bractwo Horadrimów odeszło w zapomnienie, na Zachodzie powstało wielkie i pomyślnie rozwijające się społeczeństwo. Nad rzeką Talsande nieopodal klasztoru Horadrimów powstało miasto nazwane Tristram. Korzystne położenie miasta oraz bogactwa pobliskich ziem sprawiły, że władca Khanduras król Leoric obrał sobie Tristram za stolicę, a swoją siedzibą uczynił klasztor.

Wraz z przybyciem króla Leorica do Tristram obudziło się uśpione wieki temu zło znajdujące się w Katakumbach Klasztoru. Dusza Diablo uwięziona w Kamieniu podarowanym ludziom przez Archanioła Tyraela, nie potrafiła się sama uwolnić. Pan Terroru potrzebował słabego człowieka, który wiedziony mocami zła wydostanie go na wolność. Takim człowiekiem był acybiskup Lazarus, zaufany doradca króla Leorica. Arcybiskupa zaczęły dręczyć koszmary, przestawał nad sobą panować, zło próbowało wyprzeć jego duszę. W końcu Diablo zapanawał nad ciałem Lazarusa i zwabił jego nędzną powłokę na ostani poziom Katakumb, gdzie znajdował się czerwony bijący blaskiem Kamień. Słaby człowiek, próbował jeszcze walczyć jednak Diablo wiedział, że nadchodzi wreszcie jego wielka godzina, czas powrotu... Z ust człowieka wydobyły się magiczne słowa, piekielne zaklęcie, które osłabiło moc Kamienia, dusza Pana Grozy została częściowo uwolniona. Jednak Demon wciąż nie czuł się bezpiecznie, w Klasztorze przebywało mnóstwo prawych ludzi, którzy dla Porządku oddaliby życie. Był tylko jeden sposób, aby się ich pozbyć: opanowanie duszy króla Leorica.

Król okazał się bardzo łatwym celem dla Diablo. Demon nie miał żadnego problemu z dostaniem się do wnętrza świadomości Leorica i opanowania jego słabej duszy. Potężny władca Khanduras, był od teraz na łasce Pana Grozy. Dręczyły go nieludzkie koszmary, zewsząd słyszał demoniczne jęki, miewał przwidzenia, które wzbudziłyby przerażenie nawet w duszy wielkiego wojownika Porządku. W naturze króla nie było nic z wielkości dawnych bohaterów, mimo to że pragnął pokonać demony, był bez najmniejszych szans. Dziwne zachowanie króla budziło również lęk wśród jego świty, w szczególności rycerzy i zakonników. Leoric nie prosił ich o pomoc, nie pozwalała mu na to duma, wierzył, że siły Porządku uwolnią go od demonów. Niestety to było niemożliwe. Ostatnim etapem obłędu króla i całkowitego opanowania jego duszy przez Diablo, była seria egzekucji wykonywanych z jego rozkazu na najbliższych mu ludziach, najmocniej oddanych Porządkowi rycerzach.

..:: ROZDZIAŁ 3 - POWRÓT GROZY ::..

Demonowi przestała wystarczać kontrola nad słabym królem, kierując powłoką Leorica, pozbył się wszystkich wrogów Chaosu z otoczenia króla. Diablo zapragnął teraz wejść na stałe do świata ludzi. Potrzebował ciała i jako cel upatrzył sobie królewskiego syna. Kierowany przez swego pana, Lazarus porwał Albrechta - jedynego syna Leorica i zaciągnął sterroryzowanego młodzieńca w ciemności labiryntu. Diablo wdarł się do umysłu chłopca, po chwili już w pełni kontrolował jego ciało, jednak niebiańska magia Kamienia Duszy nadal powstrzymywała go przed całkowitym połączeniem się z człowiekiem. Diablo wiedział, że w pełni wydostać się z Kamienia Dusz może tylko wówczas gdy ów Kamień połączy się z ciałem śmiertelnika. Książe Albrecht kierowany przez demona, uniósł w dłoni czerwony, lśniący rubin, by po chwili gwałtownym ruchem ręki wbić go sobie w czoło. W katakumbach Klasztoru rozległ się potężny nieludzki krzyk, który słychać było nawet na powierzchni, w mieście.

W duszy chłopca pojawił się ból i ogień. Diablo zaczął spychać duszę młodego księcia głęboko i coraz głębiej w ciemność i nieświadomość. Diablo dzięki oczom Albrechta ujrzał wreszcie świat. Po męczącym sprawowaniu kontroli nad Leoriciem, koszmary chłopca wreszcie zaspokoiły jego głód. Osiadając głęboko w jego podświadomości demon wyzwolił jego największe obawy i pozwolił im ujrzeć światło dzienne. Ciało Albrechta, w pełni opanowane przez Diablo, zaczęło się deformować i zmieniać. Mały chłopiec urósł, a jego oczy zapłonęły przenikliwym blaskiem. Z czaszki wyrosły ogromne, zakrzywione rogi, skóra stwardniała i zmieniła kolor, całe ciało pokryło się rogatymi wyrostkami, zmieniając chłopca w demoniczną postać. Głęboko we wnętrzach labiryntu zaczęła wzrastać potworna siła. Diablo powrócił, a wraz z nim piekielne demony. Labirynty klasztoru zostały opanowane przez zło. Groza zapanowała w Tristram, w nocy bestie porywały ludzi, zewsząd słychać było jęki, wszyscy żyli w przeczuciu, że koniec jest bliski...

Baal

..:: ROZDZIAŁ 1 - OSACZENIE ZNISZCZENIA ::..

Druga grupa Horadrimów kierowana przez wielkiego męża Tal Rasha podążała za Baalem - Panem Zniszczenia. Pięćdziesiątego ósmego dnia wyprawy dogonili demona u wrót portowego miasta Lut Gholein. Nie chcąc, aby w czasie starcia ucierpieli niewinni, Tal Rasha nakazał swoim wojownikom zaczekać z atakiem do chwili, gdy Baal wyjdzie za mury miasta. Po trzech dniach oczekiwania Baal znowu uciekał, kierując się na północ, tak jak przewidział Tal Rasha. Jednak Horadrimowie dopadli go zanim zdążył zagłębić się dalej niż na kilka mil w głąb pustyni. Walczyli z wielkim Panem Zniszczenia najpotężniejszymi zaklęciami, jakie zdolni byli przywołać i zmusili go do odwrotu. Rozgożała wielka bitwa, w której życie straciło wielu akolitów.

Rozwścieczony demon wyzwolił pełną furię swoich mocy. Ziemia wybuchła pod stopami wojowników pochłaniając wielu braci. Ogień zapłonął na rozłupanych skałach, spalając kolejnych. Szalały wokół nich wszelkie siły zniszczenia. Zmęczony Baal zebrał wszystkie siły i zaatakował Tal Rashę; na szczęście nie zranił go poważnie. Niestety uświęcony Kamień Dusz, który podarował ludziom archanioł Tyrael, ropadł się na drobne kawałki. Zataczając się z przerażenia, akolici zdwoili wysiłki i udało im się na chwilę obezwładnić rozwścieczonego demona.

Tal Rasha wiedział, że rozbity Kamień Duszy nie zdoła wchłonąć potężnej siły Baala. Szybko obmyślił ryzykowny plan uwięzienia demona na wieki. Z płonącym w oczach żarem spokojnie podszedł do wijącego się cielska i rozciął jego gardło. Gdy duch Baala opuścił umierające ciało, Tal Rasha wbił największy okruch Kamienia Duszy w otwartą ranę. Duch Baala został wchłonięty w przepastne głębie złocistego okruchu. Tam został uwięziony, podzielając los swych braci. Okruch pulsował i jęczał, jakby niezdolny do utrzymania swej strasznej zawartości. Tal Rasha wierzył, że okruch utrzyma Baala do czasu, ukończenia zadania.

..:: ROZDZIAŁ 2 - OFIARA TAL-RASHA ::..

W tym momencie pojawił się Archanioł Tyrael i przeniknął Tal Rashę wzrokiem. Dzierżąc w dłoni złoty okruch Tyrael zaprowadził akolitów do labiryntu jaskiń, zagrzebanych pod palącymi piaskami pustyni. Znajdowało się tam siedem starożytnych grobowców, wybudowanych przez jakiś dawno zapomniany lud. Tyrael polecił braciom zbudować ogromny kamień na środku komnaty. Na kamieniu wyryto potężne runy, a przy użyciu magii wykonano niezniszczalne łańcuchy, zwisające ze ścian komnaty. Gdy bracia zakończyli przygotowania, Tal Rasha rozkazał przypiąć go do kamienia. Tyrael uniósł przed nim święcący okruch i wbił go w nagą pierś Tal Rashy. Złote płomienie wybuchły w oczach maga, gdy Pan Zniszczenia wpływał w jego wijące się w agonii ciało, Tal Rascha krzyczał i wił się z bólu, jednak nikt już nie mógl nic zrobić. Akolici zasłonili wejście do grobowca kamieniem. Dzielny mag miał już przez wieczność więzić w swym ciele Pana Zniszczenia. Jednak na nieszczęście Tal Rasha oraz ludzkości, demon bardzo szybko przejął kontrolę nad ciałem maga wypierając jego duszę i zdobywając wiedzę na temat najpotężniejszych zaklęć bractwa Horadrimów...

Mefisto

..:: ROZDZIAŁ 1 - DZUNGLE KEDZYSTANU ::..

Na wschodnich wybrzeżach Bliźniaczych Mórz leżą Dżungle Kedżystanu, ich obszar zajmuje prawie jedną trzecią świata Sanktuarium. To właśnie tam udała się trzecia gruba Horadrimów w celu pojmania i uwięzienia ostatniego z piekielnych braci. Mefisto ukrył się w jednej ze świątyń klasztoru Zakarum. Wojownicy Porządku przebijali się przez zastępy nieumarłych, chroniących drogę do siedziby Pana Nienawiści, wielu dzielnych męży poległo. Ci, którym udało się dotrzeć na ostatni poziom świątyni, stoczyli straszliwy bój z demonem, atakującym ich z całej swojej mocy. Mefisto został pokonany, jednemu z braci udało się wbić bijący niebieskim blaskiem Kamień Duszy w wijące się ciało demona. Garstka braci, która przeżyła bitwę nie miała już jednak siły aby ukryć kamień zdala od wszelkich cywilizacji. Skonali na skutek doznanych ran, a Kamień pozostał nieukryty w świątyni. Uwolnienie Nienawiści było tylko kwestią czasu...

..:: ROZDZIAŁ 2 - UWOLNIENIE MEFISTO ::..

W mieście Kurast, stolicy Wschodniego Imperium zamknięty w Kamieniu Duszy Mefisto przebywał w głównej świątyni Zakarum. Szybko opanował bractwo zakonników i nakazał im prace nad zaklęciem, które wydostałoby go na wolność. W końcu kamień został rozbity na osiem części. Z największą z nich Mefisto nadal był związany, i musiał cały czas mieć ją przy sobie. Siedem mniejszych kawałków kamienia demon zamienił w lewe dłonie siedmiu arcybiskupów, którzy służyli mu składając krwawe ofiary. Największy kawałek nosił Que-Hegan Sankekur, najwyższy kapłan Zakarum.

..:: AKT V - ZWYCIESTWO PORZADKU ::..

Diablo został pokonany przez śmiałka, który odważył się zejść na ostani poziom Klasztoru, jednak i on po zabiciu cielesnej powłoki demona został opanowany przez jego dusze. Pan Grozy tylko czekał na potężnego człowieka, który zastąpi słabą powłokę księcia Albrechta. Teraz mógł wyjść z Katakumb na powierzchnie i opanować wszystko i wszystkich. Nad całym światem zapanował Chaos, we wszystkich krainach pojawiły się demony. Diablo podążał na Wschód, do Kedżystanu, gdzie jego najstarszy brat Mefisto otworzył wrota do Piekła. Wszędzie siał grozę i zniszczenie. Na pustyni Aranoch dostał się do Komnaty Grobowej Tal Rascha i uwolnił znajdującego się tam Baala. Razem dotarli do Piekielnych Wrót. Diablo przekroczył wrota, by odzyskać władze w Piekle, Mefisto pilnował, by żaden śmiertelnik im nie przeszkodził, a Baal udał się w daleką podróż na północ. Ludzie mieli jednak dosyć cierpienia wyrządzonego im przez demony, raz na zawsze chcianio się ich pozbyć. Amazonki, Barbarzyńcy, Czarodziejki, Paladyni i Nekromanci wysłali swoich najpotężniejszych wojowników do walki ze złem. Po wielu bitwach, w końcu znalazł się wybraniec, który miał ostatecznie przywrócić Porządek na świecie. Najpierw pokonał Mefista u wrót do Piekła, a następnie przekroczył owe wrota w poszukiwaniu Diablo. Odnalazł Pana Grozy w jego Sanktuarium i za pomocą, sprytu i siły pokonał demona. Kamienie Dusz Diablo i Mefista zostały zniszczone w Piekielnej Kuźni.

Ostatni z demonów - Baal, podążał wraz ze swoją armią zniszczenia na północ do krain Barbarzyńców. Pragnął przejąć moc Kamienia Świata, znajdującego się wewnątrz gór Arreat, to dało by mu panowanie na świecie po wsze czasy. Wybraniec ludzkości pokrzyżował plany także Baalowi. Mający wprawę w walce z demonami nie miał problemu z pokonaniem Pana Zniszczenia. Po zwycięskiej bitwie na plac boju przybył archanioł Tyrael. Za pomocą miecza serafinów zniszczył kamień świata. Epoka Chaosu się skończyła. Od teraz żaden demon nie dostanie się już nigdy do świata śmiertelników. Wojna Porządku z Chaosem wróciła do punktu wyjścia z Zamierzchłych Czasów...